masa hari pertama saya masuk kelas..awak tak berapa suka saya..mungkin sebab saya banyak cakap -_-"..cikgu suruh saya duduk dekat awak..saya ikutkan saja..
bila saya tegur..awak buat tak layan jek..tapi saya tetap mencuba..sebab saya nak jadi kawan awak..satu hari..saya offer awak sikit sosej saya..bibik goreng sosej tu..saya tak makan..jadik saya bagi kat awak..awak terima and nampak suka sangat..saya suka tengok awak makan dengan jayanya.
hari berikutnya awak tanya saya.."ada sosej tak hari ni?"..saya senyum..ada..saya bagi kat awak..sejak itu kita berkawan dan jadik rapat..awak selalu ajak saya keluar naik kereta awak..saya suka sangat..saya jadik sayang kat awak sebagai kawan..
saya ingat lagi peristiwa sedih yang menimpa awak..masa tu kita baru form 5..tak lama lagi nak SPM..saya tak sanggup tengok awak bersedih..so..saya berjanji dengan diri saya yang saya tak akan buat awak bersedih dan saya akan jaga awak walau apa cara sekali pun..
tapi saya tetap buat awak bersedih..saya tak bermaksud..awak lari sembunyi dalam toilet..saya ikut dan pujuk awak..saya minta maaf..dan saya rasa sangat bersalah..dan sekarang..saya cuba tunaikan janji saya..saya nak awak gembira..sebab bila awak gembira..saya senang hati..saya nak jadi teman susah senang awak..saya takkan tinggalkan awak bila awak susah sebab awak kawan baik saya sampai bila bila :)
FRIENDS FOREVER :)
* dun ignore things that u have now because when it is gone..you'll regret it *
